voor Moksi, schootkat par excellence
Het is winter en ze is er niet;
niets weegt zwaarder dan een minnaar in de storm,
die zich liever door de wind lokken laat.
niets weegt zwaarder dan een minnaar in de storm,
die zich liever door de wind lokken laat.
Haar vorm wordt sneeuw; haar gedachten parels,
die je zwijgend door je vingers glippen laat.
Een kleine wereld en zo ongrijpbaar is ze.
Je keek haar na hoe ze verdween
hoe ze de tekens om zich smeedde
buiten waar zij is; het is winter
tijd van sterren en van lange adem.
Een laatste kat springt op je schoot, blaast
zijn simpel spinnen uit.
Beste Milla van der Have,
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht! Ik las pas ook je interview met Steven Membrecht in Meander (waar ik zelf afgelopen jaar debuteerde). Ik zou graag een tekst van hem opnemen in een bloemlezing. Gaarne contact via info@achterland.nl.
Groeten,
Jan-Paul Rosenberg.
Jan-Paul Rosenberg.