Toch niet verlaten. Tussen de muren
rust het hiernamaals. En bij het hek
weten zelfs de koeien meer dan jij.
Hier lijkt de lucht haast niet te bestaan. Op die
ene vingerwijzing na is er alleen welbespraakte aarde
en de eeuwigheid van koude steen.
En toch, wie zou niet proberen het lot te weerstaan
dat ons zacht de grond in dwingt?
Wie wil niet de spraakverwarring overstijgen
en een glimp zien van wat misschien niet wacht?
Wat er ook verborgen is, bestaat bij die gratie:
het is niet de dood die hier de dienst uitmaakt
het is niet de dood. We reiken hoger dan dat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten